İsrail’in her katliamı sonrası “şiddetle kınama” dışında hiç bir şey yapmayan devletleri şiddetle kınıyorum!
Prof. Dr. Mahmut BOZAN
Kurmaca devlet İsrail’in sırtını ABD’ye dayayarak yaptığı şirretlikler çoktandır tahammül sınırlarını aşmış, en son Suriye Cumhurbaşkanlığı sarayı ve Genelkurmay Başkanlığı karargâhını bombalaması ile gözler Türkiye’ye çevrilmiştir. Maalesef Mısır’a, Suudilere veya Ürdün’e çevrilmiştir diyemiyorum, hatta tüm Araplara bile teşmil edemiyorum. Zira Hz. Muaviye’nin hilâfet merkezi olan Şam’ı ve Emevîlerin adını taşıyan meydanı bombalayan İsrail paryalarına haddini bildirmek için onlardan en ufak bir hareketin bile çıkmadığını görüyorum. Bu satırların arasına yakışmasa da onlara “korkak sünepeler!” demekten kendimi alamıyorum.
Zira ne zaman İslâm ülkelerine ve Müslümanlara bir tecavüz ve saldırı vuku bulsa Türkiye’nin önayak olmasından rahatsız olan bu sünepeler hemen Türkiye’nin Osmanlı rolüne soyunduğu iddiası ile yan çizip tavır koyuyorlar. Sanki o fukaralık dönemlerinde –toprağın altındakilerin kullanılmadığı üstünde ise ot bitmediği yıllarda- onları ecnebi saldırılarından Osmanlı Devleti korumamış gibi, tahrip edip kullanılamaz hale getirdikleri ve bugün bile canlandırmaktan âciz oldukları Hicaz demir yolunu Osmanlı Devleti yapmamış gibi, müsteşriklerin gözlüğünden Türkiye’ye bakmaları ve hayır işlerde Türkiye’yi yalnız bırakmaları muhtemelen pek çok kişi ve çevrenin olduğu gibi benim de canımı sıkıyor.
Arap ülkelerinin başlarında oturan diktatörlere göre İsrail demek ABD demektir. ABD ise sadece İsrail’in patronu değil dolaylı da olsa kendilerinin de bir cihette patronudur veya en azından oturdukları krallık koltuklarını ABD’ye borçlu oldukları zehabı ile hareket etmektedirler. Bu sebeple koskoca Arap dünyası ellerinde petrol ve gaz gibi müthiş enerji silahları olduğu halde korkak sünepelere dönüşmekte ve Arap âlemini utanca boğmaktadırlar. Kendileri gibi düşünmeyen halkları üzerinde, halka borcu olmayan birer despot olarak oturmakta ve velinimeti olarak da ABD ve Batı’yı görmektedirler.
Bu durumda gayret başa düşmekte ve gözler ister istemez Türkiye’ye çevrilmektedir. Eminim pek çok kişi başta Netenyahu olmak üzere şu Siyonistlere bir “Osmanlı Tokadı[1]” atılmasının artık vacip olduğu kanaatini taşıyordur. Biz bu ifadelerle tabii ki Türkiye İsrail’e savaş açsın demiyoruz. O husus elbette Devletimizin ilgili birimlerinin ve kurumlarının yetki ve karar sahasıdır. Bu sebeple sadece İsrail’e bir Osmanlı tokadı atılması ihtiyacının hâsıl olduğunu söylüyoruz. Bu tokadın şekli resimde sembolize edildiği gibi Cumhurbaşkanı R. Tayyip Erdoğan’ın Netenyahu’yu tokatlaması şeklinde olmayacaktır. Ancak günümüzde tokatlamanın da pek çok çeşitleri vardır. Anadolu’da meşhur olan “iti döğmeden ziyade korkutmak” deyiminde olduğu gibi yüksek perdeden bir tehdit de işe yarayabilir. Zira döğme kapasitesi ve kabiliyeti olanın azarı da döğmesi kadar müessir olabilir. Eğer it azardan anlamazsa meşhur Ziya Paşa gibi;
“Nush ile uslanmayanı etmeli tekdir,
Tekdirle uslanmayanın hakkı kötektir!”
demek ve o köteği atacak serdengeçtileri donatarak sahaya sürmek gerekir. Yüz yüze vuruşmaktan ödü kopan ve tek işi havadan bomba atmak ve füze ile vurmak olan İsrail’i Muhammed Colanî iyi teçhiz edilmiş bir kara ordusu ile istila edebilir. Nitekim o da “eğer barış istiyorlarsa Ahmed El Şâra olurum, yok eğer savaş istiyorlarsa Muhammed Colanî olmaktan çekinmem” mealinde bir ifade kullanmıştır. Suriye yönetimi kendini savunmak mecburiyetindedir, sadece biraz silah ve teçhizat desteğine ihtiyaçları vardır. Bu desteği sağlamak ve iyice şımartılmış olan İsrail’i yüksek perdeden azarlamak ve efendisi ABD’ye de köpeğine sahip çıkmasını ihtar etmek, İslâm dünyasının ve onun başında da Türkiye’nin uhdesindedir.
[1] Osmanlı tokadı deyimi bir rivayete göre 4. Murad’ın Sadrazamı Hafız Ahmed Paşa’nın kendisine saldıran iki Yeniçeriyi iki tokatla öldürmesinden sonra meşhur olmuş, diğer bir rivayete göre de Osmanlı askerlerinin muharebede elde kılıç kırıldığı zaman ellerini silah gibi kullanmaları sebebiyle yaygınlık kazanmıştır. Yine rivayetlere göre orduda Delibaşlar gibi bir kesim Osmanlı tokadı konusunda özel eğitim alır, mermerlere tokat atarak idman yapar ve adeta bir gürze dönüşen elleri ile düşmanı saf dışı bırakırlardı.
